Geen wettelijke vereisten
Je hebt niet veel nodig om je eigen thuispraktijk te kunnen starten. Je hoeft helemaal geen grote therapieruimte met aparte ingang te hebben. Eender welke vrije ruimte kan volstaan om van start te kunnen gaan. Of dat nu een klein kamertje in je appartement, je gehele zolderruimte of je oude slaapkamer in het huis van je ouders is. Wettelijk gezien zijn er immers geen vereisten voor de praktijkruimte van een psycholoog.
Zelf had ik om te beginnen één van de slaapkamers in mijn huis als praktijkruimte ingericht. Ik woon in een bel-etage, dus cliënten moesten twee trappen beklimmen. Na de beklimming van de eerste trap, liepen ze langs de glazen deur van mijn woonkamer, die ik bekleedde met drie stroken melkglas folie om de inkijk toch ietwat te luwen. Boven in de hal hield ik alle kamerdeuren gesloten. Ik zag ook bijna uitsluitend cliënten wanneer er niemand in huis was. Dat was geen super ideale situatie, maar het was prima te doen. Bovendien zorgde die constellatie ervoor dat ik mijn huis altijd goed opruimde! 😉
Intussen heb ik een deel van mijn (eerst gigantisch grote) garage laten ombouwen tot praktijkruimte, met een aanpalende wc. Er is geen aparte ingang, cliënten komen dus gewoon via mijn voordeur binnen.
Heb ik een wachtruimte nodig?
Een plekje waar cliënten kunnen wachten is handig, maar geen noodzaak. Als je daar geen ruimte voor hebt, kan je ook gewoon voldoende tijd tussen twee cliënten laten en aan je cliënten vragen om niet voor het afgesproken tijdstip aan te bellen. Dat heb ik zelf ooit ervaren bij een therapeut – die legde me de situatie uit tijdens ons eerste telefoongesprek – en dat vond ik geen enkel probleem. Voor cliënten die niet met de auto komen kan dat soms misschien wel vervelend zijn, toch wanneer het koud is buiten.
Mijn wachtruimte bevindt zich gewoon in mijn hal op het gelijkvloers. Daar staat een stoel (vergezeld van een mandje met tijdschriften) waarop cliënten indien nodig kunnen wachten. Als je ruimte hebt, kan je uiteraard ook nog een gezellig koffie- en theehoekje voorzien. Werk je met koppels of gezinnen? Dan is het natuurlijk handig als er meerdere stoelen staan.
Wat met privacy?
Ik hoor soms van collega-psychologen dat ze het een ongemakkelijk idee vinden dat cliënten in hun privé binnenkomen. Als dat ook voor jou geldt, denk ik dat het zinvol is om eens bij jezelf na te gaan wat je daar juist ongemakkelijk aan vindt.
Ik moet toegeven dat ik dat ongemakkelijk idee eerst ook had, maar eens het zover was heb ik daar uiteindelijk nooit een probleem mee ervaren.
Ook als cliënt ging ik al bij verschillende therapeuten en supervisoren langs die een praktijk aan huis hadden: een therapeut die een deel van haar woonkamer gebruikte als praktijkruimte, een supervisor bij wie ik de trap op moest en een kamertje binnenliep, een psycholoog die een minuscuul kamertje op haar appartement als praktijkruimte had ingericht… En dat vond ik allemaal prima, ik heb dat nooit vreemd of onprofessioneel gevonden. Integendeel, ik vond het net huiselijk en menselijk. Bovendien heb je als cliënt over het algemeen net meer privacy is een thuispraktijk omdat er geen anderen in de wachtzaal zitten.
Dit artikel is onderdeel van de cursus 'Starten als Zelfstandig Psycholoog'. Wil jij starten als zelfstandig psycholoog, maar weet je niet waar te beginnen of ben je bang om de sprong te wagen? Dan is deze cursus voor jou!Zal ik wel voldoende cliënten aantrekken?
Vaak leeft de angst dat je met een eigen praktijk niet genoeg cliënten zal aantrekken. Ik begrijp die angst, maar geloof me: die is echt onterecht. Er is tegenwoordig zoveel vraag naar psychologische hulp en er zijn bijna overal wachtlijsten. Je moet er alleen wel voor zorgen dat mensen jou kunnen vinden. Ik heb een heleboel tips voor een goede bekendmaking van jouw praktijk, die volgen in het hoofdstuk rond authentieke bekendmaking. 😉
Is en thuispraktijk niet eenzaam?
Ook krijg ik regelmatig de vraag van collega-psychologen of het niet eenzaam is in een thuispraktijk. Ze maken zich zorgen dat ze collega’s zullen missen, zowel voor de gezelligheid als voor overleg.
Nu, eerlijk is eerlijk: ja, werken in een thuispraktijk is soms eenzaam. Maar ik denk dat het werken in een groepspraktijk over het algemeen ook vrij eenzaam is. Ik hoor toch vaak collega’s vertellen dat ze daar uiteindelijk ook elk op hun eigen eiland werken.
Nu, het hoeft niet eenzaam te zijn. Als jij nood hebt aan een gezellige babbel tussendoor of aan overleg met collega’s, dan kan je daar zelf voor zorgen. Misschien heb je wel een vriend(in) die ook van thuis uit werkt met wie je samen kan lunchen? Je kan je ook omringen met collega’s die niet in dezelfde praktijk werken. Contacteer groepsgenoten uit je opleiding of (gelijkgestemde maar onbekende) collega’s in de buurt om samen een intervisiegroepje te vormen, of ga online op zoek, bijvoorbeeld in het PsychoPraat Netwerk. Dat kost misschien wat meer moeite, maar het voordeel is dat je helemaal zelf je collega’s zelf kan kiezen!
Voordelen van een thuispraktijk
Zelf werk ik intussen al heel wat jaren in mijn thuispraktijk en ik ervaar dat als een groot voordeel. Het is even een investering om de ruimte in te richten (hoewel dat echt niet zoveel hoeft te kosten – ik ben fan van Jysk, Kwantum en Ikea!), maar je verliest geen gedeelte van je inkomsten aan huur. Bovendien kan je een deel van de kosten van elektriciteit, water, internet en zelfs je lening inbrengen. (Dat kan trouwens ook als je geen thuispraktijk hebt. Details daarover deel ik in de FLAZP cursus.)
Met een thuispraktijk bespaar je naast huurkosten natuurlijk ook tijd, want je hoeft je niet te verplaatsen. Komt er eens een cliënt niet opdagen? Thuis heb je alles bij de hand om te doen waar je zin in hebt: een boek lezen, dossiers bijwerken, een wasje draaien, televisie kijken, een wandeling maken, een dutje doen of alvast het avondeten voorbereiden. 😉
Bovendien kan je je agenda flexibeler inplannen aangezien je geen rekening hoeft te houden met de momenten waarop je de ruimte ter beschikking hebt. Al kan die flexibiliteit ook een valkuil zijn! Zorg er voor dat jij zelf je agenda bepaalt, niet je cliënten.
Klein beginnen
Twijfel je of een thuispraktijk iets voor jou is? Dan zou ik je aanraden om het een tijdje uit te testen. Voordat je zotte verbouwingen en kosten begint te doen, kan je een vrijstaande ruimte vrij goedkoop inrichten tot praktijkruimte. Zo kan je ervaren hoe het voor jou voelt om thuis cliënten te ontvangen. Blijkt het toch niet jouw ding te zijn, dan verkoop je de meubels gewoon weer of gebruik je ze in een andere ruimte. 😉